อัตลักษณ์แปรเปลี่ยน

แนวคิด

ผลงานชิ้นนี้สะท้อนอัตลักษณ์ของมนุษย์ในสังคมร่วมสมัยที่ถูกหล่อหลอมด้วย “ความหิว” ในหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นความหิวทางกาย อารมณ์ หรือจิตใจ ความต้องการเหล่านี้ผลักดันให้มนุษย์ดิ้นรน แข่งขัน และเปลี่ยนแปลงตัวเองจนสูญเสียความเป็นตัวตนแท้จริง กลายเป็นทั้งผู้ล่าและเหยื่อในเวลาเดียวกัน ร่างกายที่บิดเบี้ยวและหลอมรวมในภาพเป็นสัญลักษณ์ของจิตใจที่ถูกครอบงำด้วยแรงปรารถนาและแรงกดดันของสังคม ผลงานจึงไม่ได้มองอัตลักษณ์เป็นสิ่งคงที่ แต่เป็นสิ่งที่ถูกสั่นคลอนและแปรเปลี่ยนภายใต้บริบทแห่งความหลากหลาย ทั้งในระดับปัจเจกและส่วนรวม ในโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน การเอาตัวรอด และแรงขับจากความต้องการ ผลงานนี้ตั้งคำถามต่อสังคมว่า     “เรายังเหลือพื้นที่ให้กับตัวตนที่แท้จริงอยู่หรือไม่?”
และเสนอว่า การยอมรับในความหลากหลายของประสบการณ์ แรงขับ และความเปราะบางของมนุษย์ คือกุญแจสำคัญในการอยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ